God plakt geen stickers
Geplaatst op 24-10-2017 in Blog.
Heel af en toe schrijf ik eens mee tijdens een kerkdienst, zo gisterochtend ook. Om het maar eerlijk te bekennen, zo blijf ik veel beter bij de dienst betrokken en is er geen tijd om af te dwalen. Misschien niet de beste reden, zult u denken. En daarin geef ik u geen ongelijk. Deze ochtend leek het een andere reden te hebben, bleek achteraf.
Ik zat wat uit te buiken op de bank, toen ik in mijn mail keek of er nog iets was binnen gekomen. Veel onzin en reclame wat direct naar de prullenbak wordt gesleept, en één mail van een broeder uit de gemeente. Niet geheel onterecht was ik nieuwsgierig naar de reden van zijn mailtje. En u bent vast met mij nieuwsgierig. Hij had mij zien meeschrijven en moest denken aan mijn vorige blog over de voorbereiding op het Heilig Avondmaal. Zijn vraag kwam nog…: “Of ik nog eens een mooie blog wilde schrijven voor het komende avondmaal?”
We delen de mening dat het onderwerp van afgelopen zondagochtend: “Eensgezind”, stof tot nadenken is en tevens een mooi blog onderwerp. Op maandagochtend heb ik geantwoord een blog te gaan schrijven, hopelijk voor velen een bemoediging en voor mij opnieuw een mooie manier van voorbereiden.
Maar eerst, de nodige bescheidenheid! Want niet ik, maar HEM zij alle eer. Hem komt de eer toe dat ik dit op papier kan en mag zetten, daar zit niets van mijzelf bij.
Sterren of stippen
Zo zit ik op maandagmiddag in de auto, onderweg vanuit Amersfoort naar huis. Ik besluit de radio bewust niet aan te zetten om eens terug te gaan naar de dienst van zondagochtend. De inleiding over het boekje “Sterren en stippen”, van Max Lucado staat me nog helder op het netvlies. Waar ik direct aan denk is dat ik mijn dagelijkse gang ook het liefst besticker met een ster of een stip. Wat is er vandaag goed gegaan, een ster. Wat kon er vandaag beter, een stip.
Als ik dat vertaal naar ons geloofsleven zijn we dan niet allemaal geneigd onze daden te beoordelen (juist in de week van voorbereiding)? Al vind ik dat persoonlijk niet verkeerd. Het formulier leert mij immers ook om mezelf te beproeven. Ik ben zo vrij dat te vertalen naar “In de spiegel kijken”. Ja, en dan zie ik bij mezelf toch heel veel stippen. Om er maar eens een aantal te vergroten: Stille tijd, er aardig bij ingeschoten; Bidden, soms weet ik gewoon niet hoe of wat ik moet bidden; Geduld, wel een aantal keren verloren; Stippen, ook ik heb ze uitgedeeld; enz.
Maar laten we niet stoppen bij het be- of veroordelen van onze daden, dan doen we onze Maker te kort. Het is goed om er bij stil te staan, maar leg het voor Hem neer. Hij kent ons allemaal, Hij kent onze dagelijkse gang, Hij weet van onze stippen… maar Hij heeft ook Zijn Zoon voor ons gezonden. Weten we het nog: bevrijdende genade (thema van zondagochtend 15 oktober), God voorziet in wat wij niet kunnen bieden! Wij moeten erkennen wie we zijn, dan komt er ruimte om de Genade van God te aanvaarden. En het is zo bevrijdend om te kunnen zeggen: “Ik kan de rekening van al mijn stippen/ tekortkoming niet betalen”. Dan zet Hij je in de vrijheid van een nieuw bestaan. Het is voor iedereen, we mogen het in geloof ontvangen.
Eensgezind
Afgelopen zondagochtend zijn we bepaald bij de oproep van Paulus, om met elkaar in verbondenheid en in gemeenschap te leven. Ik kan me in de oproep van Paulus helemaal vinden, als we hier al (in alle gebrokenheid) beginnen te leven bij de gezindheid van Christus, hoeveel mooier en beter is het dan als we met Christus mogen delen in het eeuwige leven. Waar men zonder moeite in verbondenheid het leven viert, waar we met elkaar Hem mogen groot maken en mogen zingen aan Zijn voeten… Voelt u het verlangen? Dat gunnen we toch iedereen!
Zondag mogen we daar opnieuw iets van proeven!
De uitnodiging
De uitnodiging voor het te vieren Heilig Avondmaal is voor ons allemaal. Waar u tegenwoordig bij elke uitnodiging uw aanwezigheid moet doorgeven, hoeft dat voor het feestmaal van aanstaande zondag niet. Er is zondag plaats voor iedereen!
Laten we in de week van voorbereiding ook denken aan onze naasten die geen vrijmoedigheid hebben om aan te gaan, aan onze naasten die vanuit huis met ons verbonden zijn, aan onze naasten die niet de vrijheid hebben om avondmaal te vieren en aan al onze naasten waarmee we aangaan!
Een goede voorbereidingsweek en hopelijk tot zondag aan Zijn tafel.